Muzeum Rodu Estreicherów, Strat Kultury i Rewindykacji

Adres: 30-225 Kraków, ul. Sarnie Uroczysko 15

Muzeum mieści się w willi prof. Karola Estreichera jr., tzw. Nowej Estreicherówce.

Wpisana do rejestru zabytków willa projektu architekta Józefa Gałęzowskiego została przez Karola Estreichera jr. przeniesiona w latach 1946-1948 ze Złotej Góry pod Ojcowem i zrekonstruowana na Sarnim Uroczysku (Wola Justowska) w Krakowie.

Prof. Karol Estreicher mieszkał w niej z żoną Teresą Lasocką-Estreicher od 1948 r. aż do dnia śmierci (29.04.1984 r.). Willę podarował tuż przed śmiercią Towarzystwu Przyjaciół Sztuk Pięknych. W latach 1984-1994 willa była niezamieszkała, bez odpowiednich zabezpieczeń, co było powodem  kradzieży i niszczenia. Dzięki własnym środkom i z pomocą sponsorów, TPSP przeprowadziło w latach 2005-2009 remont generalny willi. Ekspozycję muzealną przygotowała i zrealizowała z pomocą Hanny i Tomasza Merstallingerów oraz Wojciecha Sępiaka konserwator TPSP Anna Joniak. Muzeum otwarte zostało w roku 2009, w 25. rocznicę śmierci Profesora.

Karol Estreicher jr. (1906-1984), polski historyk sztuki, autor licznych publikacji, profesor UJ, dyrektor Muzeum UJ (1951-76). W latach II wojny światowej – po ewakuacji cennych dóbr kultury z Krakowa (Wawel) przez Rumunię do Francji – jako sekretarz premiera RP na uchodźstwie gen. Władysława Sikorskiego zaangażował się w opracowywanie strat kultury polskiej pod okupacją niemiecką. Po wojnie był zaangażowany w rewindykację polskich dzieł sztuki zagrabionych w czasie II wojny światowej. Przywiózł 26 wagonów wywiezionych z Polski dóbr kultury – m.in. obrazy Canaletta, ołtarz Wita Stwosza, Damę z łasiczką.

Tekst dzięki stronie: http://www.museo.pl/content/view/1336/50/